Ο λύκος μπήκε στο μαντρί
Άλλαξαν πολλά πράγματα τις τελευταίες δεκαετίες στο πολιτικό γίγνεσθαι, αλλά ο νόμος της βαρύτητας παραμένει ο ίδιος
Γράφει ο Γιώργος Αγαπίου
Το 1990, όταν ακόμα ο αέρας της περεστρόικα σάρωνε το πρώην σοβιετικό μπλοκ στην Ευρώπη, δεκάδες στελέχη του ΑΚΕΛ, μεταξύ των οποίων και πέντε βουλευτές, αποχωρούσαν από το κόμμα για να ιδρύσουν το Ανανεωτικό Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΑΔΗΣΟΚ). Η αποχώρηση κορυφαίων στελεχών, όπως ο Ζιαρτίδης, ο Δίγκλης, ο Α. Φάντης και ο Παπαπέτρου, προκαλούσε σεισμό στο πολιτικό γίγνεσθαι. Όχι όμως για πολύ. Στην πρώτη εκλογική δοκιμασία που ακολούθησε, η κομματική τάξη αποκαταστάθηκε. Το ΑΚΕΛ στις βουλευτικές εκλογές του 1991 ξεπέρασε το 30% (με άνοδο πάνω από τρεις μονάδες), την ώρα που το ΑΔΗΣΟΚ έμενε εκτός Βουλής με 2,4% και έξι χρόνια αργότερα, θα υπήρχε μόνο ως ιστορική αναφορά.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε περίπου μια δεκαετία αργότερα. Λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα του 2004, το κλίμα στο συνέδριο του ΔΗΣΥ ήταν εκρηκτικό. Το «ΝΑΙ» στο σχέδιο Ανάν επικράτησε σχεδόν ολοκληρωτικά, όσοι όμως σήκωσαν τις ροζ καρτούλες για να καταγράψουν τη διαφωνία τους, είτε έφυγαν οικειοθελώς από το κόμμα, είτε εκδιώχθηκαν. Στελέχη όπως ο πρώην πρόεδρος Γιαννάκης Μάτσης, οι Προδρόμου, Ερωτοκρίτου, Ταραμουντάς, Συλλούρης, δημιούργησαν νέους κομματικούς σχηματισμούς, οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα είχαν την ίδια μοίρα με το ΑΔΗΣΟΚ. Ο Συναγερμός θα αντέξει, παραμένοντας πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές που ακολουθούν και το εκπληκτικό 11% που θα λάβουν οι διαφωνούντες θα αποδειχθεί βραχύβιο…
Σχετικά άρθρα
